Στις αρχαιρεσίες της 12.6.2010 για τη συγκρότηση των οργάνων διοίκησης του φορέα μας, διεκδικήσαμε και πάλι την προεδρεία του ΤΕΕ, όχι από κεκτημένη ταχύτητα αλλά γιατί θεωρούμε ότι αυτή ήταν η βούληση της πλειοψηφίας του σώματος των μηχανικών που στις εκλογές της 25.4.2010 έδωσε στην παράταξή μας και πάλι την πρώτη θέση με ποσοστό ρεκόρ 43,1% και παράλληλα επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη στον εκπρόσωπό μας και επί τρεις συνεχόμενες θητείες πρόεδρο του φορέα μας συνάδελφο Πάνο Βενέρη, κατατάσσοντάς τον για μια ακόμη φορά πρώτο σε σταυρούς προτίμησης ανάμεσα στους υποψηφίους όλων των συνδυασμών.
Στις εκλογές αυτές ψήφισαν 750 συνάδελφοι και η συμμετοχή ανήλθε σε ποσοστό 80%. Από τις εκλογές αυτές υπενθυμίζουμε ότι αναδείχθηκε το σώμα της 33 μελούς αντιπροσωπείας του φορέα μας με κατανομή εδρών ως ακολούθως: ΔΩΠΡΩΜΗ 14 (ποσοστό 43,1%), Συνεργασία Μηχανικών 10 (ποσοστό 29,3%), Ανεξάρτητη κίνηση Μηχανικών 5 (ποσοστό 13,3%) ΔΚΜ (ποσοστό 7,2%) και Πανεπιστημονική 2 (ποσοστό 7,1%). Το ολιγομελές αυτό σώμα αυτό απετέλεσε και το εκλεκτορικό σώμα για τη συγκρότηση της 9μελούς Διοικούσας Επιτροπής και του αντίστοιχου προεδρείου της στις αρχαιρεσίες της 12.6.2010
Πριν τις αρχαιρεσίες της 12.6.2010 και κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων μεταξύ των παρατάξεων για τη σύνθεση των προεδρείων της Δ.Ε. και της Αντιπροσωπείας, για μια ακόμη φορά πιστοί στις αρχές μας και με δεδομένο ότι έχει ήδη εκφρασθεί με σαφήνεια η βούληση των συναδέλφων στις καθολικές εκλογές, προτείναμε διαπαραταξιακά προεδρεία που να αντιστοιχούν στη δύναμη της κάθε παράταξης, δίχως παρεκκλίσεις, δίχως εκπτώσεις και δίχως οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή. Πάγια αρχή μας είναι ότι οι μάχες κρίνονται στα πεδία και όχι στα μαγειρεία. Έτσι προτείναμε η πρώτη παράταξη να έχει τον πρόεδρο, η δεύτερη τον αντιπρόεδρο, η τρίτη το Γ.Γ. κλπ. Μια τέτοια πρόταση πέραν του ότι εναρμονίζεται με σαφείς δημοκρατικούς κανόνες και με τη βούληση όλων των μηχανικών, είναι ιδιαίτερα επίκαιρη αφού εγγυάται την ενότητα του κλάδου, στοιχείο απαραίτητο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Είμασταν επί πλέον πεπεισμένοι ότι μια τέτοια πρόταση θα ήταν άμεσα αποδεκτή και υλοποιήσιμη αφού κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας επί δικής μας προεδρίας, δεν υπήρχαν παραταξιακές διαφοροποιήσεις στην πολιτική του φορέα μας κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων να είναι ομόφωνες πλην ορισμένων εξαιρέσεων όπου συνήθως η διαφοροποίηση προέρχονταν από πλευράς Πανεπιστημονικής.
Φαίνεται όμως ότι αυτή τη φορά λογαριάσαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Ορισμένες φορές, ένα μικρό εκλεκτορικό σώμα που εναρμονίζεται πλήρως με προειλημμένες παραταξιακές αποφάσεις, είναι δυνατόν να ανατρέψει όλα τα δεδομένα, ακόμα και την κοινή λογική. Την πρακτική αυτή δυστυχώς επιτρέπει το θεσμικό μας πλαίσιο που στην ουσία εκτρέφει τη συναλλαγή, το πάρε – δώσε μεταξύ των παρατάξεων και βέβαια την ανάδειξη προσωπικών φιλοδοξιών που δεν έχουν νομιμοποιητική βάση από το σύνολο των ψηφοφόρων. Είναι πρακτική που δυστυχώς εκτρέφεται και εκπορεύεται από το κέντρο που δεν επιθυμεί την αλλαγή της διότι έτσι βολεύει. Είναι τέλος πρακτική που σε τοπικό επίπεδο έχουμε καταδικάσει επανειλημμένα με αποφάσεις συλλογικών οργάνων που πάρθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία, προτείνοντας την τροποποίηση του θεσμικού μας πλαισίου με κύριο άξονα την άμεση – από τη βάση - εκλογή προέδρου και όλων των λοιπών διακριτών θέσεων, ακριβώς για να μηδενίσουμε τα περιθώρια μετεκλογικών παζαριών.
Μετά από δυο και πλέον δεκαετίες, η πρακτική αυτή εφαρμόσθηκε και στα τοπικά μας δρώμενα. Έτσι, αφού δίχως καμία αιτιολόγηση απορρίφθηκε η πρότασή μας (για διαπαραταξιακό προεδρείο ανάλογα με την δύναμη της κάθε παράταξης), με σύμπραξη τριών εκ των τεσσάρων μειοψηφουσών παρατάξεων και αποκλειομένης της πλειοψηφούσας, συμφωνήθηκε η κατανομή των διακριτών θέσεων στα όργανα διοίκησης του φορέα μας. Προκειμένου δε να ισχυροποιηθεί η σύμπραξη αυτή, παραχωρήθηκε έδρα στη Διοικούσα Επιτροπή από τη δεύτερη (Συνεργασία Μηχανικών) στην τέταρτη παράταξη (ΔΚΜ), έδρα που η τελευταία δεν τη δικαιούνταν σύμφωνα με την δύναμή της στο εκλεκτορικό σώμα (έδρα η οποία στη συνέχεια απετέλεσε τη Γενική Γραμματεία του Προεδρείου!!) αποκλείοντας έτσι από το δικαίωμα διεκδίκησης της έδρας αυτής (στην κλήρωση) στην πέμπτη και τελευταία παράταξη (Πανεπιστημονική) η οποία δεν συνέπραξε αναπτύσσοντας ένα ξεκάθαρο σκεπτικό, αλλοιώνοντας έτσι για μια ακόμη φορά τη βούληση του εκλογικού σώματος.
Η παράταξή μας, πριν την αντίστοιχη ψηφοφορία, γνώριζε επακριβώς ποιο θα ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα αφού οι διακριτές θέσεις είχαν ήδη προσυμφωνηθεί και κατανεμηθεί. Έτσι, η διαδικασία αυτή εκφυλίσθηκε σε μια διαπιστωτική πράξη. Πριν την έναρξη της ψηφοφορίας καλέσαμε τις παρατάξεις και τους αντίστοιχους αντιπροσώπους, έστω και την τελευταία στιγμή να αναθεωρήσουν τις προειλημμένες αποφάσεις και να εναρμονισθούν με τη βούληση του συνόλου των μηχανικών όπως αυτή αποτυπώθηκε στην καθολική ψηφοφορία της 25ης Απριλίου 2010. Δυστυχώς αυτό δεν κατέστη εφικτό. Έτσι η παράταξή μας για λόγους αρχής και αξιοπρέπειας και παράλληλα τιμώντας τους ψηφοφόρους της, αντέταξε απέναντι στις συμπράττουσες παρατάξεις τους δικούς της υποψηφίους για όλες τις διακριτές θέσεις. Έτσι, με 17 ψήφους κατά, όσες δηλαδή και το σύνολο των εκλεκτόρων που διέθεταν οι τρεις συμπράτουσες παρατάξεις και 14 ψήφους υπέρ όσες δηλαδή αντιστοιχούν στους εκλέκτορες του δικού μας συνδυασμού, η παράταξή μας, δηλαδή η πρώτη και με διαφορά παράταξη του ΤΕΕ, έμεινε έξω από τα δυο προεδρεία.
Στο φορέα μας εγκαινιάσθηκαν νέες πρακτικές. Η παράταξή μας διαθέτοντας 4 από τα 9 μέλη της Δ.Ε. και 14 από τα 33 μέλη της Αντιπροσωπείας και χωρίς κάποια διακριτή θέση, θα προχωρήσει μπροστά και θα ανταποκριθεί για μια ακόμη φορά στις αυξημένες προσδοκίες των συναδέλφων που την τίμησαν για 7η συνεχόμενη φορά με την εμπιστοσύνη τους. Θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια που θα εναρμονίζεται με τις γενικότερες θέσεις μας ή που θα κρίνουμε ότι είναι προς όφελος των μηχανικών και της κοινωνίας. Θα στηρίξουμε τις μεγάλες πρωτοβουλίες – δράσεις - που είχαμε αναλάβει επί προεδρίας μας και που είναι σε εξέλιξη. Θα διαφυλάξουμε το κύρος του φορέα μας ασκώντας γόνιμη κριτική και πολιτική.
Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο πρόεδρο συνάδελφο Ιάκωβο Γρύλλη και το αντίστοιχο προεδρείο της Δ.Ε. και της Αντιπροσωπείας, στο δύσκολο έργο που καλούνται να ανταποκριθούν.
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στον τοπικό τύπο την 15.6.2010
Στις εκλογές αυτές ψήφισαν 750 συνάδελφοι και η συμμετοχή ανήλθε σε ποσοστό 80%. Από τις εκλογές αυτές υπενθυμίζουμε ότι αναδείχθηκε το σώμα της 33 μελούς αντιπροσωπείας του φορέα μας με κατανομή εδρών ως ακολούθως: ΔΩΠΡΩΜΗ 14 (ποσοστό 43,1%), Συνεργασία Μηχανικών 10 (ποσοστό 29,3%), Ανεξάρτητη κίνηση Μηχανικών 5 (ποσοστό 13,3%) ΔΚΜ (ποσοστό 7,2%) και Πανεπιστημονική 2 (ποσοστό 7,1%). Το ολιγομελές αυτό σώμα αυτό απετέλεσε και το εκλεκτορικό σώμα για τη συγκρότηση της 9μελούς Διοικούσας Επιτροπής και του αντίστοιχου προεδρείου της στις αρχαιρεσίες της 12.6.2010
Πριν τις αρχαιρεσίες της 12.6.2010 και κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων μεταξύ των παρατάξεων για τη σύνθεση των προεδρείων της Δ.Ε. και της Αντιπροσωπείας, για μια ακόμη φορά πιστοί στις αρχές μας και με δεδομένο ότι έχει ήδη εκφρασθεί με σαφήνεια η βούληση των συναδέλφων στις καθολικές εκλογές, προτείναμε διαπαραταξιακά προεδρεία που να αντιστοιχούν στη δύναμη της κάθε παράταξης, δίχως παρεκκλίσεις, δίχως εκπτώσεις και δίχως οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή. Πάγια αρχή μας είναι ότι οι μάχες κρίνονται στα πεδία και όχι στα μαγειρεία. Έτσι προτείναμε η πρώτη παράταξη να έχει τον πρόεδρο, η δεύτερη τον αντιπρόεδρο, η τρίτη το Γ.Γ. κλπ. Μια τέτοια πρόταση πέραν του ότι εναρμονίζεται με σαφείς δημοκρατικούς κανόνες και με τη βούληση όλων των μηχανικών, είναι ιδιαίτερα επίκαιρη αφού εγγυάται την ενότητα του κλάδου, στοιχείο απαραίτητο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Είμασταν επί πλέον πεπεισμένοι ότι μια τέτοια πρόταση θα ήταν άμεσα αποδεκτή και υλοποιήσιμη αφού κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας επί δικής μας προεδρίας, δεν υπήρχαν παραταξιακές διαφοροποιήσεις στην πολιτική του φορέα μας κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων να είναι ομόφωνες πλην ορισμένων εξαιρέσεων όπου συνήθως η διαφοροποίηση προέρχονταν από πλευράς Πανεπιστημονικής.
Φαίνεται όμως ότι αυτή τη φορά λογαριάσαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Ορισμένες φορές, ένα μικρό εκλεκτορικό σώμα που εναρμονίζεται πλήρως με προειλημμένες παραταξιακές αποφάσεις, είναι δυνατόν να ανατρέψει όλα τα δεδομένα, ακόμα και την κοινή λογική. Την πρακτική αυτή δυστυχώς επιτρέπει το θεσμικό μας πλαίσιο που στην ουσία εκτρέφει τη συναλλαγή, το πάρε – δώσε μεταξύ των παρατάξεων και βέβαια την ανάδειξη προσωπικών φιλοδοξιών που δεν έχουν νομιμοποιητική βάση από το σύνολο των ψηφοφόρων. Είναι πρακτική που δυστυχώς εκτρέφεται και εκπορεύεται από το κέντρο που δεν επιθυμεί την αλλαγή της διότι έτσι βολεύει. Είναι τέλος πρακτική που σε τοπικό επίπεδο έχουμε καταδικάσει επανειλημμένα με αποφάσεις συλλογικών οργάνων που πάρθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία, προτείνοντας την τροποποίηση του θεσμικού μας πλαισίου με κύριο άξονα την άμεση – από τη βάση - εκλογή προέδρου και όλων των λοιπών διακριτών θέσεων, ακριβώς για να μηδενίσουμε τα περιθώρια μετεκλογικών παζαριών.
Μετά από δυο και πλέον δεκαετίες, η πρακτική αυτή εφαρμόσθηκε και στα τοπικά μας δρώμενα. Έτσι, αφού δίχως καμία αιτιολόγηση απορρίφθηκε η πρότασή μας (για διαπαραταξιακό προεδρείο ανάλογα με την δύναμη της κάθε παράταξης), με σύμπραξη τριών εκ των τεσσάρων μειοψηφουσών παρατάξεων και αποκλειομένης της πλειοψηφούσας, συμφωνήθηκε η κατανομή των διακριτών θέσεων στα όργανα διοίκησης του φορέα μας. Προκειμένου δε να ισχυροποιηθεί η σύμπραξη αυτή, παραχωρήθηκε έδρα στη Διοικούσα Επιτροπή από τη δεύτερη (Συνεργασία Μηχανικών) στην τέταρτη παράταξη (ΔΚΜ), έδρα που η τελευταία δεν τη δικαιούνταν σύμφωνα με την δύναμή της στο εκλεκτορικό σώμα (έδρα η οποία στη συνέχεια απετέλεσε τη Γενική Γραμματεία του Προεδρείου!!) αποκλείοντας έτσι από το δικαίωμα διεκδίκησης της έδρας αυτής (στην κλήρωση) στην πέμπτη και τελευταία παράταξη (Πανεπιστημονική) η οποία δεν συνέπραξε αναπτύσσοντας ένα ξεκάθαρο σκεπτικό, αλλοιώνοντας έτσι για μια ακόμη φορά τη βούληση του εκλογικού σώματος.
Η παράταξή μας, πριν την αντίστοιχη ψηφοφορία, γνώριζε επακριβώς ποιο θα ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα αφού οι διακριτές θέσεις είχαν ήδη προσυμφωνηθεί και κατανεμηθεί. Έτσι, η διαδικασία αυτή εκφυλίσθηκε σε μια διαπιστωτική πράξη. Πριν την έναρξη της ψηφοφορίας καλέσαμε τις παρατάξεις και τους αντίστοιχους αντιπροσώπους, έστω και την τελευταία στιγμή να αναθεωρήσουν τις προειλημμένες αποφάσεις και να εναρμονισθούν με τη βούληση του συνόλου των μηχανικών όπως αυτή αποτυπώθηκε στην καθολική ψηφοφορία της 25ης Απριλίου 2010. Δυστυχώς αυτό δεν κατέστη εφικτό. Έτσι η παράταξή μας για λόγους αρχής και αξιοπρέπειας και παράλληλα τιμώντας τους ψηφοφόρους της, αντέταξε απέναντι στις συμπράττουσες παρατάξεις τους δικούς της υποψηφίους για όλες τις διακριτές θέσεις. Έτσι, με 17 ψήφους κατά, όσες δηλαδή και το σύνολο των εκλεκτόρων που διέθεταν οι τρεις συμπράτουσες παρατάξεις και 14 ψήφους υπέρ όσες δηλαδή αντιστοιχούν στους εκλέκτορες του δικού μας συνδυασμού, η παράταξή μας, δηλαδή η πρώτη και με διαφορά παράταξη του ΤΕΕ, έμεινε έξω από τα δυο προεδρεία.
Στο φορέα μας εγκαινιάσθηκαν νέες πρακτικές. Η παράταξή μας διαθέτοντας 4 από τα 9 μέλη της Δ.Ε. και 14 από τα 33 μέλη της Αντιπροσωπείας και χωρίς κάποια διακριτή θέση, θα προχωρήσει μπροστά και θα ανταποκριθεί για μια ακόμη φορά στις αυξημένες προσδοκίες των συναδέλφων που την τίμησαν για 7η συνεχόμενη φορά με την εμπιστοσύνη τους. Θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια που θα εναρμονίζεται με τις γενικότερες θέσεις μας ή που θα κρίνουμε ότι είναι προς όφελος των μηχανικών και της κοινωνίας. Θα στηρίξουμε τις μεγάλες πρωτοβουλίες – δράσεις - που είχαμε αναλάβει επί προεδρίας μας και που είναι σε εξέλιξη. Θα διαφυλάξουμε το κύρος του φορέα μας ασκώντας γόνιμη κριτική και πολιτική.
Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο πρόεδρο συνάδελφο Ιάκωβο Γρύλλη και το αντίστοιχο προεδρείο της Δ.Ε. και της Αντιπροσωπείας, στο δύσκολο έργο που καλούνται να ανταποκριθούν.
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στον τοπικό τύπο την 15.6.2010
